Związki magnezu
Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników
Siarczan magnezu MgSO4 - Sól gorzka - zwyczajowa nazwa siedmiowodnego siarczanu magnezowego. Bezbarwne kryształy o gorzkim smaku, rozpuszczalne w wodzie. Stosowany w lecznictwie jako środek przeczyszczający, a także do wyrobu wód mineralnych, oraz w farbiarstwie. Podczas ogrzewania siedmiowodny siarczan magnezu traci wodę i w temperaturze około 147oC (420K) przechodzi w sól jednowodną, występującą w złożach soli potasowych jako minerał kizeryt. Powyżej temperatury 197oC (470K) przechodzi on w sól bezwodną.
Siedmiowodny siarczan magnezu jest izomorficzny z siedmiowodnymi siarczanami cynku, żelaza, kobaltu i niklu - wszystkie te hydraty są nazywane witriolami, a w ich strukturze występują kationy metalu otoczone sześcioma cząsteczkami wody. Pozostała cząsteczka wody zajmuje pozycję pomiędzy kationem a anionem siarczanowym i wiąże się z nimi za pośrednictwem wiązań wodorowych..
Otrzymywany jest w wyniku krystalizacji kizerytu lub działania kwasem siarkowym na magnezyt (MgCO3).
Wodorotlenek magnezu Mg(OH)2 - Wytrąca się z roztworów soli magnezowych pod działaniem wodorotlenków litowców (sodu i potasu). Białe ciało stałe, bardzo słabo rozpuszczalne w wodzie (w 100g wody rozpuszcza się 2.10-3g Mg(OH)2). Ilość wodorotlenku magnezu rozpuszczonego w czystej wodzie jest niewielka ale wystarczająca aby nadać roztworowi odczyn alkaliczny. W przyrodzie związek ten występuje w postaci minerału brucytu.
Tlenek magnezu MgO - Występuje w przyrodzie w postaci minerału peryklazu. Otrzymany w procesie prażenia węglanu magnezu ma postać pulchnego białego proszku tzw. magnezji palonej (łac. magnesia usta). temperatura topnienia ponad 2600oC; gęstość 3,2-3,4. Otrzymany w temperaturze nie przekraczającej 823-923oC powoli chłonie wodę przechodząc w wodorotlenek. Preparaty uzyskiwane w wyższych temperaturach nie wykazują tej cechy.
Otrzymywany przez prażenie węglanu magnezu (magnezytu). Stosowany w ceramice, do wyrobu ksylolitu, w lecznictwie jako odtrutka przeciwko kwasom, środek przeciw nadkwasocie oraz do wyrobu past i proszków do zębów.
Ksylolit - Płyty stosowane w budownictwie formowane z cementu Sorela (wynalezionego w roku 1867 przez francuskiego inżyniera Sorela). Płyta formowana jest z tlenku magnezowego i stężonego roztworu chlorku magnezu z dodatkiem trocin lub zmielonych wypełniaczy oraz pigmentu (np. ochry). Po wyprasowaniu powstają płyty o ciężarze właściwym około 1,55, odporne, używane na okładziny, podłogi, schody itp.
Pełny artyluł dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników.