Związki żelaza

Związki żelaza

Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników

Tlenek żelaza(II) - FeO - otrzymuje się w postaci czarnego proszku w wyniku termicznego rozkładu szczawianu żelaza(II) w atmosferze beztlenowej. Jest trwały tylko powyżej temperatury 848K. W wyniku studzenia ulega dysproporcjonowaniu z utworzeniem magnetytu:

4FeO -> Fe3O4 + Fe

Szybkość procesu dysproporcjonowania maleje wraz z obniżaniem temperatury, dlatego szybko schłodzony tlenek żelaza(II) jest dość trwały. Sam związek nie jest stechiometryczny; jego wzór można zapisać ogólnie jako: Fe2+1-3xFe3+2xO2-.

Wodorotlenek żelaza(II) - Fe(OH)2 - strąca się w postaci białego osadu po dodaniu do odtlenionego roztworu soli żelaza(II) wodorotlenku sodu. Osad w zetknięciu z powietrzem bardzo szybko ulega utlenieniu, co widać po zmieniającej się barwie od jasnozielonej, szarozielonej, czarnej do czerwonobrunatnej. Ma własności amfoteryczne; rozpuszcza się w kwasach z utworzeniem odpowiednich soli żelaza(II), a z wodorotlenkiem sodu tworzy niebieski - Na4[Fe(OH)6].

Siarczek żelaza(II) - FeS - czarny osad, łatwo rozpuszczalny w kwasach, powstający podczas działania siarczkiem amonu na roztwory soli żelaza(II). Jest związkiem niestechiometrycznym. W przyrodzie występuje ferromagnetyczny minerał - pirotyn.

Dwusiarczek żelaza - FeS2 - piryt i markazyt. Oba minerały tworzą żółte kryształy o metalicznym połysku. Ogrzewane na powietrzu zapalają się tworząc Fe2O3 i SO2 co jest wykorzystywane przy otrzymywaniu kwasu siarkowego. W wilgotnym powietrzu utleniają się do siarczanu żelaza(II). W procesie tym wydzielają się znaczne ilości ciepła.

Chlorek żelaza(II) - eCl2 - bezwodny związek daje się otrzymać w wyniku przepuszczania gazowego chlorowodoru nad ogrzanymi wiórkami żelaza. Powyżej temperatury 1000K daje się go oddestylować z komory reakcyjnej. Bezwodny związek tworzy bezbarwne, płatkowate kryształki. Roztwory wodne otrzymuje się w wyniku reakcji żelaza z kwasem solnym. W wyniku zatężania roztworu wydziela się jasnozielony hydrat FeCl2.4H2O.

Fluorek żelaza(II) - FeF2 - otrzymuje się rozpuszczając żelazo w kwasie fluorowodorowym. Sól nie jest dobrze rozpuszczalna w wodzie i w trakcie zatężania roztworu wydzielają się bezbarwne kryształy FeF2.8H2O. W obecności nadmiaru fluorków litowców powstają fluorożelaziany(II) np. K[FeF3] lub K2[FeF4].

Pełny artyluł dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników.

Free Joomla! templates by Engine Templates