Pomiar twardości metodą Mohsa

Pomiar twardości metodą Mohsa

Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników

W 1811 roku Mohs przeprowadził próbę twardości materiałów metodą rysy. Uporządkował on dziesięć materiałów wg twardości, przyjmując zasadę, że każdy minerał rysuje poprzedni, zaś odwrotnie - poprzednik nie rysuje minerału następnego:

Zastosowanie do pomiaru twardości Stopień skali Mohs'a Odpowiednik
(aluminium) 1 Steatyt (talk)
  2 Gips
  3 Kalcyt
  4 Fluoryt
(stal miękka) 5 Apatyt
(stal szklana) 6 Skaleń
  7 Kwarc
  8 Topaz
(stal hartowana) 9 Korund
(węgliki spiekane) 10 Diament

Porównując ze skala Vickersa różnica twardości miedzy 9 a 10 skali Mohsa jest pięciokrotnie większa niż różnica twardości miedzy 1 a 9 tej skali. 

Skala twardości Mohsa stosowana jest tylko w mineralogii

Jest ona zbyt niedokładną do badań twardości metali. Również inne skale oparte na metodzie rys (np. skala wg Martensa) nie znalazły szerszego zastosowania.

Pomiar twardości ma duże znaczenie, ponieważ twardość jest cecha charakterystyczna metali, twardość można łatwo i szybko określić (często bez wykonywania specjalnych próbek) zazwyczaj metoda nieniszcząca. Na podstawie pomiaru twardości można wywnioskować w pewnych granicach o wytrzymałości materiału na rozciąganie.

Free Joomla! templates by Engine Templates